Na toch weer een aantal mooie foto’s van Claudia over de mooie en toeristische kant van Afrika, zal ik maar weer eens een paar echte plaatsen, die de harde realiteit weergeven van het harde werken in Afrika. We zijn de eerste klap van de kwaliteit van de eerste zending weer een klein beetje teboven, en ik ben druk doende om te kijken hoe we e.e.a. kunnen repareren. Aangezien goedkope Arbeidskrachten volop aanwezig in dit landje heb ik maar meteen een aantal schoonmakers laten komen die met staalborstel, ontvetter en een poetsdoek de boel aan het schoonmaken zijn. Dat gaat niet zo snel, maar het brengt wel enig resultaat.
Daarnaast heb ik 1 monteur van ons vrijgemaakt die zich alleen maar bezig houdt met het demonteren van beschadigde onderdelen, zoals sensoren en elektromotoren. Inmiddels krijg ik een aardig beeld van de schade en kan ik mijn acties aanzetten om de onderdelen ergens uit te halen. Dat is op zich wel lastig in een vreemd land, maar met hulp van de fabriek hier (en die is goed) kom ik een heel eind.
En verder heb ik de ene na de andere expert over de vloer voor allerlei vragen en bezichtigingen. Laten we het maar positief bekijken en dan heb ik dit ook een keer meegemaakt en daarmee weer een ervaring rijker.


Intussen loopt de opbouw van de lijn gewoon verder, en zo langzamerhand begint het eerste gedeelte aardig vorm te krijgen. Al is het af en toe vechten om iedere m2 ruimte met de mensen van productie en is de stank van de ammoniak af en toe niet te harden. Maar ja, dat is het leven in een gieterij. Gelukkig zijn wij er voor een eenmalig project en hoeven we er niet het grootste gedeelte van ons leven te slijten.
Dat het leven hier af en toe hard is blijkt uit het motto wat in de werkplaats hangt boven de poort die naar de fabriek leidt. Meer hoef ik niet te zeggen. En dat bord met die krokodil zal ooit in mijn garage hangen (want in de kamer zal van Claudia wel niet mogen)!!! Nou dat was het weer voor nu.
Wordt vervolgd!!

Hier weer verhalen uit Afrika!! Vrijdag ben ik met de kids thuisgebleven omdat het zo ontzettend warm was! De wind was gaan liggen dus dan drijf je ongeveer weg hier. Nynke wilde zwemmen. Nou is dat natuurlijk geen probleem hier met het zwembad in de tuin, maar Ruben vindt het niet zo leuk om de hele tijd alleen binnen te zitten. Aangezien we 's middags geen schaduw hebben (en geen parasol) moesten we even improviseren. Nynke en ik hebben een tent gemaakt zodat Ruben uit de zon kon spelen. Moesten wel kussens bij van Nynke zodat ze zacht konden zitten (zij moest er natuurlijk ook bij).

Nynke wil wel steeds zwemmen, maar zodra ze met haar benen in het water hangt vindt ze het al goed geweest! Water is te koud zegt ze dan. Het is inderdaad niet superwarm maar met dit weer is dat toch wel lekker! Maar goed, ook Ruben hield het maar heel even in het water uit. Zat liever in zijn tent. Hij leek net zo'n 'sjeik' met al die kussens om hem heen!!


De safari die we vandaag gepland hadden is niet doorgegaan. Gisteravond hebben we weer gebraaid met Geert z'n collega's. Heel erg gezellig maar Nynke had wat veel vlees bij de heren weggegeten en die moest vannacht dus overgeven. We hebben niet zoveel geslapen en vanochtend kwam Geert z'n bed dus niet uit. Je moet al om half 8 bij het national park zijn voor safari's. Bovendien bleek achteraf dat je je van tevoren moet opgeven voor zo'n safari. Dus dat doen we een andere keer.
In plaats daarvan zijn we naar Spier gegaan.

Dat is een oude (oorspronkelijk Nederlandse) wijnboerderij, waar vanalles te doen is. Echt heel leuk!! Je kon er (natuurlijk) wijnproeven, heel lekker eten onder het genot van de optredens van verschillende groepjes

(waarbij we ons gezicht versierd kregen met een soort witte verf, en ja ook Geert moest eraan geloven), er waren cheeta's waar je ook bij kon (al het geld wat ze daarmee verdienen gaat naar hulp om de uitsterving van deze dieren in het wild tegen te gaan), en nog veel meer. Bij het eten kwam een van de zang/dansgroepjes bij ons tafeltje een optreden doen (het liedje van "in the jungle the lion sleeps tonight"). Ruben kon zijn ogen niet van ze afhouden. Midden in de "zaal" (een soort grote partytent) was een klein podium waar ze ook even optraden en daarna gaf Nynke nog even een 'one-man-show':


De kids konden ook paardrijden en Nynke wilde dat ook, maar toen puntje bij paaltje kwam toch maar niet. Terwijl Geert haar helm weer aan het afdoen was had de man, die de paarden begeleid, Ruben al uit mijn arm gepakt en op het paard gezet!! Die vond het geweldig en heeft dus een rondje mogen maken.


Ruben heeft ineens door dat hij kan staan als hij zich aan onze handen kan optrekken (aan tafel of zo doet hij nog niet). Het is nog wat wiebelig maar hij vindt het geweldig en wil dan ook niet meer gaan zitten. Zo ook hier, hij zat met Nynke onder een hele grote mooie boom en zodra Geert hem zijn handen gaf, trok hij zich omhoog:

Bij de cheeta wilde Nynke alweer ineens niet mee (waar is onze durfal gebleven???), dus ben ik met Ruben gegaan. Die had in eerste instantie meer interesse voor het wuivende gras achter de cheeta maar toen hij in de gaten had dat het dier vlekken had deed hij verwoede pogingen om die van zijn huid af te graaien.!!


Als laatste nog even in de winkels (met hele leuke hebbedingetjes en tassen (Nina!!) neuzen. Nynke heeft een (zolas ze zelf zegt) echte afrikaanse toetjeskom en lepel gekocht!! Er waren echt hele leuke spullen te koop, maar ik heb me ingehouden.
Op weg naar huis hebben we voor het eerst regen gehad! Nou ja, echt regen kun je het niet noemen, een paar druppels en toen was het weer voorbij, maar het bleef wel bewolkt. Daardoor waren er wel weer de prachtigste taferelen te bewonderen:


Nou dat was het weer voor vandaag, tot snel!!

Hierbij dan een paar foto's van de inhoud van onze eerste 40 containers en een voorbeeld van wat we onder de plastic tegenkwamen.....

Hallo Allemaal,

Hier weer een berichtje over de werkzaamheden op de fabriek die deze week al redelijk op gang komen. Het was inderdaad de boot met onze containers op de foto. Maandagochtend 7:30 stond de eerste vrachtauto bij de fabriek. Netjes zoals gevraagd met onze materiaalcontainer die we als eerste nodig hadden. Iedereen was geinstrueerd om het zegel van deze container niet te verbreken totdat de douane aanwezig was. Behalve de medewerkers van een magazijn 300m verder, die even wouden kijken of de container van hun was: resultaat een mogelijke boete van 20.000,00 rand!! Het begon dus al goed hadden we nog geen container aangeraakt. De douane beambte was gelukkig de beroerdste niet en na een intensieve controle van al ons gereedschap, waar zelfs ons magazijn niet aan kan tippen (voor de insiders) werd alles in orde bevonden. Inmiddels waren de eerste containers met machineonderdelen ook al gearriveerd en deze werden in sneltreinvaart uitgeladen. De planning was om er 10 uit te laden op maandag, maar aan het eind van de ochtend kon ik al bellen om er nog een paar meer te laten komen. Dit ging allemaal erg flexibel, en uiteindelijk zijn er gisteren 19 containers uitgepakt. De resterende 21 zijn vandaag allemaal uitgepakt en het hele uitladen ging uiteindelijk 2x zo snel als optimistisch gedacht.

Het openen van de pallets gisterenmiddag bracht echter minder leuke zaken aan het licht. De verpakkingen waren errug vochtig en de roest had behoorlijk om zich heen gegrepen. Geen fijn gezicht zo, ook niet voor een klant. Verder onderzoek wees al goed uit dat het aantal kleine schades behoorlijk was de kwaliteit van de verpakking matig bleek te zijn en er halve ecosystemen op de machines groeiden. Meteen rede om aan de bel te hangen en dit door een onafhankelijke expert te laten beoordelen. Die is vandaag begonnen met het controleren van alle pallets. Ik heb de meeste zelf geopend en de vochtige lucht bij het openen was net alsof je een pas gebruikte badkamer inliep. Hoe het verder zal aflopen zal nog moeten blijken, maar we hebben er een klusje bij om alles weer schoon te maken.
Zo zie je maar, ook in Afrika is niet alles rozegeur en maaneschijn, alhoewel de zon nog steeds schijnt. Ik zal morgen nog wat fotos plaatsen hoe ons magazijn er nu uitziet. Je ziet door de pallets het bos niet meer......

Gisteren zijn we naar Kaap de Goede Hoop geweest. Via een route direct langs het strand; via Muizenberg, St. James, Fish Hoek, Hout Bay (leuk dat die namen varieren van nederlands naar engels naar gemengd) Simon's Town, Boulders etc.
Bij Boulders ligt een stuk strand waar een kolonie Jackass pinguins leeft (ja zo heten ze echt!). Geweldig om te zien! Het waren er heel veel en je kunt gewoon tussen ze door lopen.


Ze zijn helemaal niet bang en laten je heel dichtbij komen. Alleen diegene met een ei waren nogal op hun hoede, maar dat is natuurlijk wel begrijpelijk. De pinguins zaten verder echt overal. Er stond zelfs een bord bij de parkeerplaats dat je voordat je weer weggaat even moet controleren of er geen pinguins onder de auto zitten!

Er was daar een stuk baai waar ze entree voor vroegen om te zwemmen. Nynke wilde dat perse doen, dus wij erheen. Handdoek uit de tas en hup, naar het water. Maar ook hier; zodra ze het koude zeewater voelde, huilen en ze wilde meteen weg daar. Wat die nou ineens heeft!!?
Maar goed, we zijn verdergegaan naar Kaap de Goede Hoop. Je komt dan door een national park waar ons werd gezegd dat we wel eens 'wildlife' tegen konden komen. Nee, geen leeuwen en olifanten maar wel bavianen, dassies, zebra's etc. Dus wij goed opletten maar we kwamen niks tegen. Aangekomen bij Cape Point (het uiterste puntje van Kaap de Goede Hoop) lekker genoten van het, alweer, prachtige uitzicht!

Nynke deed mij na en liep de hele tijd foto's te maken met haar speelgoedfototoestel! "Wach effekes, ich mot nog ein foto maake" riep ze steeds!

Ze vond het wel leuk allemaal en zelfs de vele trappen omhoog naar de oude vuurtoren bovenop Cape Point heeft ze zelf gelopen!


Van daaruit terug naar Melkbos. Onderweg zagen we een aantal auto's langs de kant van de weg staan en allemaal mensen die waren aan het wijzen en foto's maken. Waren we daarop aan het letten lopen er ineens 2 bavianen voor de auto langs!! Geert kon gelukkig nog op tijd stoppen. Daarna zagen we een groepje tussen de struiken. Even blijven staan om te filmen en foto's te maken en daarna weer verder. Via Chapman's Peak Drive wilden we terugrijden en wat zijn we blij dat we dat gedaan hebben. Wat een schitterende route zeg!! Zo mooi!

Ook weer langs het strand. Hele scherpe bochten langs rotsformaties, zelfs stukken waar je onder overhangende rotsen reed. Prachtig!! Waanzinnig mooi uitzicht!!
Alleen hadden we een klein probleempje aan het einde van de route. Dit was een soort tolweg en onze creditcard werd niet geaccepteerd daar. Natuurlijk hadden we niet genoeg cash bij ons en dus moesten we iets achterlaten en gaan pinnen. We kwamen maar 4 rand te kort (zo'n 60 ct). We wilden een pas achterlaten, maar dat was niet goed. De camera moesten we achterlaten. Dat gedaan en gaan pinnen in het dichtstbijzijnde dorpje. Geert kon er niet echt om lachen (ja achteraf wel). Hij heeft die vrouw later in de auto voor .... uitgemaakt!!
Maar alles is goed gekomen, camera weer terug dus we kunnen nog filmen.
Ruben had bijna niks geslapen de hele dag en ook voor Nynke was het een hele indrukwekkende dag geweest. Die heeft de hele dag gerend, gesprongen, gezongen, etc. Ze wilde niet in de autostoel zitten want die was behoorlijk warm geworden door de zon, dus ook in de auto heeft ze geen seconde stilgezeten. Ruben vindt dat allemaal fantastisch dus die bekijkt zich dat eens goed en kletst de hele tijd tegen Nynke. En toen waren ze op een gegeven moment zo moe dat ze allebei in slaap zijn gevallen! Lief he? Is maar goed ook, want Ruben moest eigenlijk om 17:00 uur zijn avondeten hebben, maar er was in de verste verte geen plek waar we zijn eten konden opwarmen. Toen we om 19:15 uur thuiskwamen, had hij dan ook reuzehonger!! Hij heeft wel 2 flessen helemaal leegedronken!! En wat nog belangrijker is; de hele nacht geslapen als een roos!!

 

Goedemorgen allemaal,

Claudia ligt nog te pitten en Nynke maakt momenteel foto's van Ruben, dus ik heb even tijd om weer een beetje bij te schrijven. Gisteren hebben we rondgereden op Cape Peninsula zoals dat heet. Naar Kaap de Goede Hoop en Table Mountain National Park. Dat laat ik aan Claudia om daar uitgebreid over te vertellen. Samengevat was dat geweldig. Ongeloofelijk mooie natuur!!
Op de de weg ernaartoe heb je een redelijk overzicht van de ingang van de haven. Hier liggen regelmatig boten te wachten totdat ze de haven binnen kunnen, want de haven is namelijk niet zo groot (3 containerboten en dan is het vol). De boot met onze containers werd zaterdagavondverwacht, maar we ontdekte een boot waar heel groot MOL op stond. Onze containers stonden op de MOL Cullinan. Dat laatste kon ik op deze boot niet ontdekken, maar de kans is heel reeel dat de boot op de foto diegene is waar we al een paar dagen op wachten. Wel leuk om te zien hoe je eigen spul aankomt. En ondanks dat de boot slechts een paar km van je verwijderd is moet je toch nog een dag of 3 wachten voordat je uiteindelijk je spullen krijgt.

 
Dit is dus Rubens favoriete bezigheid: BLAZEN!!! 

 
Hallo luukes!!

We zijn vandaag voor het eerst echt naar het strand geweest. Geert hoefde maar een halve dag te werken vandaag dus zijn we nog even naar Blaauwbergstrand gegaan. Echt heerlijk!! Mooi uitzicht op de tafelberg, een prachtig strand en schitterende zee!!Eigenlijk erg he, als je al bijna 2 weken hier bent en dan nu pas naar het strand (of opiesee zoals ze hier zeggen). Ruben vond het geweldig, die heeft geschreeuwd van plezier. Nynke vond het wat minder. Het was vandaag nogal winderig dus de zee was behoorlijk ruw en de vloed kwam vrij snel op. Nynke en ik waren naar de schelpen aan het kijken en ineens kwam er een flinke golf op ons af. Alleen maar natte voeten hoor (nou ja tot aan de knie) maar ze was zo geschrokken dat ze erna telkens als een hoge golf onze richting op kwam in paniek raakte.
Maar goed, afleiden met mooie schelpen werkt wel. Daarna naar de winkel want ook hier lukt het me om de groenten te laten aanbranden!!

Gisteravond zijn we gaan braaien (bbq) bij collega's van Geert. Zit ik als enige vrouw tussen die mannen, maar het was heel gezellig; lekker eten, lekker drinken (Afrikaanse wijn laat zich goed drinken!) en zij hadden een complete stereo-installatie in hun huis dus we hadden ook muziek (dat hebben we in ons huis niet, kan wel op de computer muziek spelen maar dat is toch anders). Nynke had het ook prima naar haar zin. Vooral van de 2 nederlandse heren kreeg ze veel aandacht. Toen Geert vanmorgen ging werken vroeg ze al of hij naar die meneren toe ging en of ze ook nog naar hier kwamen.

Ruben is weer helemaal zichzelf; kan weer niet genoeg krijgen van eten (alleen de meeste Afrikaanse babyvoeding in potjes vindt hij maar niks, dus maak ik zijn eten toch maar zelf). Hij krijgt steeds meer interesse in alles om zich heen. Vooral wat Nynke in haar handen heeft moet hij ook perse hebben (wat Nynke niet altijd kan waarderen)en hij begint al een eigen taaltje te ontwikkelen. Maar blazen blijft toch een favoriete hobby (zie foto).

Nou , tot snel!

Liefs Claudia 

  

  

Hier ook een berichtje van Geert, want uiteindelijk zijn we hier om te werken en niet wat op de lauweren te rusten! Er valt echter nog niet veel te doen. De meeste voorbereidingen zijn klaar (ik heb eindelijk mijn heftrucks op site, maar dat later) en de boot komt zaterdag in plaats van vandaag. Dat betekent maandag pas containers op site (hopelijk) en tot die tijd onze opdrachtgever wat achter de vot aan zitten dat hij zorgt dat hij maandag zijn deel van het werk klaar heeft. Er moet nog wel het een en ander gebeuren voordat wij aan de slag kunnen. Ze hebben me beloofd dat alles vrijdag klaar zou zijn. Dat moeten we dan maar geloven! Er gebeurt zo langzamerhand wel wat, maar het gaat langzaam. Als vreemde firma in Afrika kun je toch niet zo gemakkelijk zaken doen als ik gedacht had. Ik ben anderhalve week bezig geweest op via de telefoon een offerte te krijgen voor heftrucks en ook een bevestiging dat ze daadwerkelijk geleverd worden. Uiteindelijk heb ik een offerte gekregen op naam van Atlantis. Zij hebben mij de mogelijkheid gegeven om op hun naam in te kopen. Dan profiteer ik van hun kortingen en hun naamsbekendheid om iets geregeld te krijgen. Dat is wel erg prettig. Gisteren zijn we een hele tijd bezig geweest om een woning te krijgen voor een paar Duitse collega's. Dat heeft behoorlijke discussies en ergernis gekost, maar het is uiteindelijk gelukt. Morgen neem ik ze mee naar de site voor de werkplek voor het komende half jaar te bekijken, en samen met hun de laatste dingetjes nog te regelen.

En dan nog iets:
Wisten jullie dat:
- We problemen hadden met de wasmachine
- Deze door de keuken wandelde als hij ging centrifugeren
- Dat ik een leuke foto heb waar Claudia de wasmachine in bedwang houdt
- Ik deze ook nog op deze blog zet.
- Ik ook zo over de wasmachine heb gelegen
- Ik toen ontdekte dat de transportbouten er nog in zaten terwijl de machine dus liep
- Deze dus nu behoorlijk krom zijn
- De wasmachine het wel weer goed doet.
- Dat het dus toch wel goed was dat Claudia over de wasmachine heeft gelegen.

Dat was het weer. De foto's komen eraan!!

Groeten Geert