Sorry dat het zolang geduurd heeft, maar hier ben ik weer met een nieuwe update. Het voetballen hoef ik niet meer te volgen, want dat hebben we voor de komende 2 jaar (of meer) weer achter de rug. Ik had vorige week een heel bericht gemaakt, maar toen liep het internet vast.... Zo blijf je bezig.



Op het werk gaat alles redelijk goed. De sfeer in de groep is ondanks het vele werk beter dan in begin. Best wel vreemd wat 1 man aan verschil kan maken. De kernmakerij waar we de eerste 8 a 10 weken gewerkt hebben is voor ons al een aantal weken helemaal klaar. De E-firma heeft zijn kabeltjes gelegd en aangesloten en langzaam begint alles hier weer tot leven te komen. Waarschijnlijk wordt deze week de eerste kern "geschoten" met een van de machines. Het is leuk om te zien als alles weer begint te bewegen zoals het dat in Duitsland gedaan heeft. Maar ja, daar zijn we ook voor.


De vormlijn ligt goed op schema. Van de machineonderdelen staat meer dan de helft op zijn plek, en inmiddels zijn 2 man bezig dit allemaal uit te richten en af te monteren. Op zich is dit deel van de klus nog wel goed te doen. Ik hoop alleen niet dat we ons ergens vermeten hebben, want dan past dadelijk de hele handel niet in elkaar. Alles bij elkaar zijn het zo'n 400 steunkolommen die allemaal in lengte, breedte en hoogte op elkaar afgesteld moeten worden. Tussentijds nogmaals controleren en testen is dus wel een must.


Binnenkort beginnen we met het leidingwerk terug te monteren en dat is nog een hele kluif. Er zaten behoorlijk wat meters aan en we missen een deel van de labelling. Dat maakt het een beetje een puzzel. Gelukkig hebben we wel nog alle schema's, dus we kunnen altijd wat terugzoeken.

De omgeving waarin we werken is (ondanks het meestal goede weer) ook niet echt ideaal. De bouwplaats is niet volledig van de weersomstandigheden afgelsoten. Zo hadden we vorige week eerst de ochtenddauw op de machine staan (goed voor de roest), de dag erna werd een een sjurkar zand vanaf een silo die buiten staat naar de machine op geblazen (lekker voor alle geleidende delen) en de dag daarna zat er een gat in de hoofd kaanjel, waardoor er zo'n 100L water vlak langs de lijn naar binnen stroomde. Het maakt het alles nog wat spannender, maar uiteindelijk is het niet goed voor de machineonderdelen die we toch met zorg proberen op te bouwen.

Om ons heen wordt er nu overal gebouwd. 's Nachts bouwt onze Atlantis (de gieterij) rondom onze machine de nodige staalconstructies op. Elke ochtend is het wel weer een verassing wat er nu weer staat. Tot nu toe klopte er altijd wel iets niet aan deze constructie, en een deel hebben ze zelfs weer moeten afbreken. Zo hebben ze wel werk.
Onze directe Opdrachtgever bouwt volop aan de staalconstructie van de zandfabriek (want die krijg je niet gewoon bij Dirix) en binnenkort wordt er op al die steunpoten een railsysteem opgebouwd waarop de motorblokken moeten afkoelen. Volop bouwactiviteit dus, maar wel lekker dynamisch.


O ja, tussentijds is er ook nog tijd voor een beetje ontspanning. Een aantal monteurs zijn gaan duiken naar haaien (in een kooi - die duikers dan). In Gansbaai (150 km van Kaapstad) is een wereldbekende plek waar de grote witte haai veel voorkomt. Eco toerisme leeft hier ook en je kunt dus in een kooi onderwater deze beesten bekijken. Een van de jongens had het "geluk"(?) deze foto te kunnen maken. Machtig gezicht he!!
Binnenkort gaan ze nog een keer (want er was te weinig actie) en dan gaan we mee....